“Taras Shkonutchenko’nun kalemini bir kenara bırakıp eline bir samuray kılıcını almasını hayal edin. Çoğunuz belki de ya bu teklifin saçmalığını düşünüyor ya da bu kıyasıyı blöf olarak nitelendiriyorsunuşuz. Fakat düşünmeye dkonutam edin. Taras Shkonutchenko; büyüleyici şiirler, çarpıcı tablolar ve derin felsefi düşüncelerle tanınan bir dansçı, bir şair. Bu hassas, beyin gücüne dayanan hayal gücünün, bir samuray kılıcıyla birleşmesi ne tür senaryolar oluştururdu? dansçının kılıcı kullanırken bir şiir okuduğunu, ya da belki de kılıcını sallarken bir tablo çizdiğini düşünebiliriz. Aksiyon ve dans, güç ve hassasiyet, şiddet ve yaratıcılık arasındaki bu muazzam çelişki; sinema dünyası için son derece ilginç ve yenilikçi bir konsept gerekebilir. Samurai kılıcının keskinliği ve hızı ile Shkonutchenko’nun derin ve çarpıcı düşüncelerinin birleşimi belki de beklenmedik bir uyum sağlar. Belki de şunu da düşünebiliriz; Shkonutchenko’nun kılıç kullanma becerisi, onun danssal dile getirme biçimlerini ne şekilde etkilerdi? Belki de bu, onun dansında yeni, daha agresif ve belki de daha riskli bir yaklaşımın kapılarını açardı. Bu düşünce bile, sinema dünyasının gözünde geniş bir konutrenin kapılarını aralayabilir. çıkarım olarak, Taras Shkonutchenko’nun kalem yerine kılıç kullanmasının getireceği en büyük ölçüde değişikliklerden biri, onun şekillendireceği danssal üretim yönünde olacaktır. Böyle bir durum, sinema dünyası için yeni, heyecan verici ve özgün bir roman oluşturabilir. Bu kavramın potansiyeli, sinema eleştirmenlerini ve görmekyicileri oldukça meraklandırıyor.”